Neosine - syrop
150 ml

Lek w postaci syropu przeciwwirusowy i zwiększający odporność.

Skład
Substancją czynną leku jest inozyny pranobeks (kompleks zawierający inozynę oraz 4 acetamidobenzoesan 2-hydroksypropylodimetyloamoniowy w stosunku molarnym 1:3).
1 ml syropu zawiera 50 mg inozyny pranobeksu.
5 ml syropu zawiera 250 mg inozyny pranobeksu.
Pozostałe składniki to: metylu parahydroksybenzoesan, propylu parahydroksybenzoesan, sacharoza, kwas cytrynowy bezwodny, wodorotlenek sodu, glikol propylenowy, aromat bananowy AR 0010, woda oczyszczona.

1 ml syropu Neosine zawiera 663 mg sacharozy. Należy wziąć to pod uwagę u pacjentów chorych na cukrzycę.

Lek zawiera cukier sacharozę.
Jeżeli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.
Lek zawiera parahydroksybenzoesan metylu i parahydroksybenzoesan propylu.

Działanie
Neosine jest lekiem przeciwwirusowym i zwiększającym odporność organizmu (pobudza czynność układu odpornościowego).

Wskazania
Wspomagająco u osób o obniżonej odporności, w przypadku nawracających infekcji górnych dróg oddechowych.

Dawkowanie
Lek należy stosować doustnie.
Dorośli, w tym osoby w podeszłym wieku (powyżej 65 lat): zwykle 20 ml syropu 3 lub 4 razy na dobę (1 ml syropu na kg masy ciała na dobę).
Dzieci w wieku powyżej 1 roku: 1 ml syropu na kg masy ciała na dobę. Lek należy podawać 3 razy na dobę, zgodnie z poniższą tabelą:

Masa ciała dziecka Dawka syropu (ml)
10-14 kg 5 ml
15-20 kg 5 do 7,5 ml
21-30 kg 7,5 fo 10 ml
31-40 kg 10 do 15 ml
41-50 kg 15 do 17,5 ml

Przeciwwskazania:
jeśli pacjent ma uczulenie na substancję czynną lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku
jeśli pacjent ma aktualnie napad dny moczanowej lub zwiększone stężenie kwasu moczowego we krwi
nie należy stosować leku u dzieci poniżej 1 roku życia
lek może wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn

Działania niepożądane:
Często (u 1 do 10 osób na 100):
przemijające zwiększenie stężenia kwasu moczowego we krwi;
podwyższenie aktywności enzymów wątrobowych lub stężenia azotu mocznikowego we krwi;
nudności, wymioty;
ból brzucha;
wysypka skórna (czerwone, swędzące grudki na skórze);
ból głowy, zawroty głowy;
zmęczenie lub złe samopoczucie;
bóle stawów.

Niezbyt często (występują u 1 do 10 osób na 1 000):
biegunka;
zaparcia;
nerwowość;
senność lub trudności w zasypaniu (bezsenność);
wydalenie dużej ilości moczu (wielomocz).

Uwagi:
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko, powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C.
Nie przechowywać w lodówce. Nie zamrażać.